Bolle Buiken Blog 19 - Marjanne en Watse "Over voeding"

“Om medische redenen kan ik geen borstvoeding geven. Maar borstvoeding is wel het beste voor je kindje. Daarom hebben we de hulp van een donormoeder ingeschakeld”, vertelt Marjanne. “Hiermee hebben we Fardau toch vier weken lang van echte moedermelk kunnen voorzien.”



“Ik vond het wel even lastig hoor”, legt ze uit. “Voordat Fardau er was had ik er geen moeite mee, en dacht ik er vrij nuchter over. Maar toen ze er eenmaal was, en ze ook echt hapte naar mijn borst, had ik het er wel even zwaar mee.”

“Bovendien, Marc heb ik wel borstvoeding gegeven. Het is wel echt het mooiste wat er is. Dan mis je toch die hele kleine dingen die borstvoeding zo bijzonder maken, het happen, de kleine geluidjes die ze maken. Maar goed, het was nu gewoon niet meer mogelijk. We hebben de beste oplossing kunnen vinden.”

Donormoeder, hoe werkt dat?
“Ja, dat is wel een heel mooi gebeuren”, vertelt Marjanne. “Het is een netwerk van vrouwen die een overproductie aan melk hebben, en dit dan delen met moeders die om bijvoorbeeld medische redenen geen borstvoeding kunnen geven.” Het is niet iets nieuws.

“Dit gebeurde vroeger al, als baby’s niet bij hun moeder aan de borst wilden, en er nog geen kunstvoeding was”, legt Marjanne uit. “Het is alleen in het Noorden niet zo bekend. Dit huidige initiatief is ontstaan omdat de officiële Moedermelkbank alleen beschikbaar is voor premature kindjes in het VU Medisch Centrum Amsterdam. Daar werd de moedermelk gebruikt voor te vroeg geboren baby’s.”

“Je wordt wel echt gescreend, je komt er niet zomaar bij. Ook de vrouwen die voeding afstaan, krijgen moeten aan bepaalde eisen voldoen. Ze mogen bijvoorbeeld geen medicijnen gebruiken. Je kunt, als je wilt, ook een bloedonderzoek aanvragen. Als je dat allemaal gehad hebt, kom je in het netwerk, en word je toegelaten in een groep op Facebook. Hier zitten de donormoeders en vraagouders bij elkaar, en kunnen ze hun moedermelk aanbieden, of er naar vragen.”



Donormoeder in de buurt
“Het gaat heel gemakkelijk, zo via Facebook”, legt Watse uit. “Je kunt gemakkelijk contact leggen met iemand, en afspraken maken. Er zit dan niet meer een tussenpersoon bij, je regelt het gewoon onderling.”

“Onze donormoeder zat lekker dichtbij”, vult Marjanne aan. “Dus we konden zo in de auto stappen en er naar toe rijden. Het was niet veel gedoe, en je onderhoudt ook nog leuk contact. Er zijn ook mensen die het bij meerdere donormoeders vandaan halen. Die reizen soms het hele land door, maar dat wilden we niet. We hebben het uiteindelijk vier weken met één donormoeder kunnen volhouden, daarna was het niet meer mogelijk om aan de vraag te voldoen.”

“Maar dat was lang genoeg”, vertelt Watse. “We zijn geleidelijk overgegaan op kunstvoeding, en daar doet Fardau het prima op. Ze groeit als kool, zit nu met tweeënhalve maand al in maat 62, dus alles gaat voorspoedig.”

Watse en Marjanne gebruiken voor Fardau de Dr. Browns Flessen. “Die brede hals-flessen zijn ideaal voor haar”, vertelt Marjanne.

Eindelijk een rustige kraamtijd
Marjanne en Watse hadden met Marc, hun oudste zoontje, nogal een heftige kraamtijd. “Dit is met Fardau echt ontzettend anders. Alles gaat zo gemakkelijk”, vertelt Watse. “Het is heerlijk, ze slaapt al hele nachten door, en we hoeven ons eigenlijk nergens zorgen over te maken.”

“Bij Marc had ik sowieso nog de onzekerheid die elke kersverse ouder heeft”, vult Marjanne aan. “Dat je je afvraagt wat nou echt koorts is bijvoorbeeld, en hoe lang dat dan kan aanhouden en wanneer je naar de dokter moet bellen. Nu merk ik dat ik veel gemakkelijker hiermee om ga, en het allemaal eigenlijk heel erg vanzelf gaat.”

“Mensen waarschuwden ons allemaal”, vertelt Watse. “Ze vertelden ons dat het meer omschakelen was met een tweede, dan wanneer je eerste geboren wordt. Maar dat vinden wij eigenlijk helemaal niet. Het is alsof Fardau altijd al onderdeel van ons gezin is geweest, ze gaat zo gemakkelijk mee.”

Ouders van twee kinderen
“We zijn vorige week met zijn allen op pad geweest. Marc is helemaal gek van treinen, dus we zijn naar Noord Holland gegaan, daar is een ouderwetse stoomtrein. Fardau mee in de draagzak. Het was echt ons eerste gezinsuitje, en het was prachtig”, vertelt Marjanne glunderend.

“Later zijn we ook nog naar Sprookjes Wonderland in Enkhuizen gegaan”, vult Watse aan. “Marc en ik in een dubbeldekkertrein, Fardau en Marjanne met de auto erachter aan. We hebben daar heerlijk door het park gewandeld, het was heel bijzonder. We zijn gewoon ouders van twee kinderen al.”

“Het voelt gewoon veel completer”, vertelt Marjanne. “Ik weet ook niet of we al compleet zijn”, lacht ze. “Maar voor dit jaar wel!”



Nieuwe uitdagingen
Nog twee weken, dan gaat Marjanne starten met haar nieuwe baan. “Ja, daar heb ik wel enorm veel zin in. Ik ben er ook helemaal klaar voor. Mijn lichaam is helemaal hersteld, ik ben langzaam al aan het beginnen met buikspieroefeningen weer. Ik voel me fit, en klaar om te starten.” “Als Marjanne begint met haar werk, heb ik één dag in de week ouderschapsverlof”, vertelt Watse. “Daar kijk ik ook naar uit. Wat meer tijd met mijn kinderen doorbrengen, dat is het mooiste wat er is.”

Maar voordat Marjanne weer aan het werk gaat, gaat ze eerst nog iets anders doen wat ze enorm belangrijk vindt. “Ik ga eind augustus lopen met de collectebus van stichting Hartekind. Dit is maar een heel klein goed doel, maar enorm belangrijk. Het is speciaal voor kinderen die geboren worden met een hartafwijking.” En juist daarom is het voor Marjanne zo belangrijk. Immers, Marc heeft ook een hartafwijking. “Het geld gaat naar onderzoek, hoe ze bijvoorbeeld een makkelijke hoes om een pacemaker voor de kleintjes kunnen maken, zodat die ook weer met alles mee kunnen doen.”



Hoe de eerste weken werken Marjanne en Watse zullen vergaan? En wat ze allemaal meenemen als ze op pad gaan? Je leest het over vier weken. Wil je meer ervaringsverhalen rondom voeding en borstvoeding lezen? > Lees dan ook even de blog van Martin en Maartje en Sybrich en Reimer. Volgende week vertellen Sanne en Dennis je ook nog uitgebreid over hun ervaringen.