Hoe gaat het met de kleine muis in de buik van Maartje en Martin? En, nu Vaderdag voor de deur staat, hoe kijkt Martin aan tegen zijn aanstaande vaderschap? Tijd voor een update, tijd om bij gekletst te worden over de mooiste momenten van hun zwangerschap van de afgelopen tijd!
“De geheime onderonsjes onder de dekens hebben onbewust vruchten afgeworpen, want ze herkent haar papa!” Vertelt Maartje meteen enthousiast. “Elke keer als madame haar vader zijn stem hoort gaat ze bewegen.”
“De eerste keer zal ik nooit vergeten, Martin belde mij een aantal weken geleden en wilde graag met zijn dochter kletsen. Ik legde direct de telefoon op mijn buik, Martin kletste honderduit en ik heb werkelijker nog nooit zulke harde schopjes van haar gevoeld. Onvoorstelbaar prachtig! Ik kreeg direct tranen in mijn ogen.”
“Alles loopt op rolletjes, met hier en daar een extra rolletje bij mij”
“Mijn lichaam verandert in een razend tempo. Als ik nu buk, kan ik amper bij mijn tenen. Sandalen zijn helemaal een ramp om aan te doen, gelukkig helpt Martin mij hier goed bij.”
“Mijn buik past niet meer zo goed achter de behandelstoel. Dat vergeet ik soms, dan lig ik helemaal in een deuk met mijn klanten en zet ik al lachend de behandelstoel wat hoger. Overal is een mouw aan te passen. Wel heb ik bewust besloten eind juli met verlof te gaan, zodat ik mij rustig kan focussen op de verhuizing en bevalling.”
Maartje trekt zich nu ook niets meer aan van wat anderen zeggen. Die eerste onzekerheid is nu wel weg. Wel blijft ze zich verwonderen over opmerkingen van anderen. ’Weet je zeker dat je geen tweeling krijgt?’ bijvoorbeeld. “Of mijn orthodontist zei laatst: ‘oh, dat wordt wel ’n stevige baby, als ik zo naar je buik kijk’. Voorheen zou ik mij echt gekwetst voelen, nu lach ik er om met een lichte verbazing!”
Papa zijn
Hoe kijkt Martin aan tegen zijn toekomstige vaderschap? Vindt hij het spannend, waar kijkt hij naar uit, en waar kijkt hij tegen op? En, wat voor vader denkt hij dat hij straks zal zijn?
“Ja, ik vind het spannend, het is iets wat ik nog nooit eerder heb meegemaakt”, vertelt Martin. “Je krijgt ineens een verantwoordelijkheid over een klein mensje. Een wondertje waar je 24 uur per dag zorg voor draagt. Mijn prioriteiten veranderen, dat maakt het spannend, uitzonderlijk bijzonder en uitdagend. Je weet niet wat er allemaal op je pad gaat komen, dat is naar mijns inziens het meest spannend.”
“Ik kijk enorm uit naar het moment dat ik onze baby voor het eerst in mijn armen krijg. Op dit moment heb ik helaas niet dezelfde connectie met ons meisje als Maartje heeft. Zij voelt haar de hele dag door in haar buik schoppen en rondfladderen en dat heb ik natuurlijk niet.”
Martin kijkt eigenlijk nergens tegen op. “Dit komt omdat onze kleine muis een keuze is waar wij samen bewust voor gekozen hebben. Wat ik wel een enge situatie zou vinden overigens, is als ze heel ziek zal worden. Ik hoop dat ik haar goed genoeg zal bijstaan in moeilijke tijden, dat vind ik wel een spannende gedachte.”
Geboren voor de rol van vader
“Ik denk dat ik een strenge vader word, maar ik zal haar wel vrijlaten in de keuzes die zij maakt”, vertelt Martin. “Ik hoop het gestructureerde van mijn vader over te nemen en de lieve zorgzaamheid van mijn moeder. Maar daarnaast hoop ik ook een lieve, ondernemende, grappige papa te zijn. Een vader waar zij op kan bouwen en alles aan kan vertellen, waarbij zij zich 100% thuisvoelt.”
“Martin wordt de meest betrokken, lieve, empatische vader ooit. Ik ben zo ontzettend dankbaar dat ik mijn eerste kindje met hem mag krijgen. Ik kan mij oprecht geen betere man indenken”, vertelt Maartje enthousiast. “Hij is geboren voor de rol als vader. Overal waar wij ook komen, komen altijd kindjes als bijen op honing naar Martin toe. Dit geeft mij zo’n onbeschrijfelijk warm gevoel. Ik denk dat ik werkelijk waar smelt als ik onze kleine muis op Martin zijn gespierde armen zie liggen. Ik kan niet wachten!” 
Geen roze ontploffing
Maartje en Martin krijgen een meisje, zoals ze in hun vorige blog al vertelden. Is het huis inmiddels al gevuld met roze spulletjes? En hebben ze de kinderwagen al uitgezocht? “Geen roze ontploffing, maar een ontploffing van alle kleuren door elkaar”, vertelt Maartje. “Van zachtroze tot mintgroen. Wij houden beide van schattige, maar ook stoere kleertjes, dus dat komt ook terug in onze muis haar garderobe. We hebben bijvoorbeeld stoere baggy broekjes, maar ook traditionele Spaanse kleertjes. De Spaanse kleertjes hebben dezelfde stijl kleertjes, die Martin aan had toen hij naar Nederland kwam.”
Maartje en Martin zijn in alles snel, dus ook in de keuze voor de kinderwagen. “Toen ik 10 weken zwanger was, hebben we samen de Stokke Trailz uitgekozen bij de Babyplanet in Groningen”, vertelt Maartje. “Wij hebben hier bewust voor gekozen, aangezien de kar mooi hoog is, zodat je makkelijk bij de baby kan en je geen hernia krijgt van al dat gebuk. Ook kwam deze goed uit de test bij de Consumentenbond, hier kijken wij bewust naar bij elke grote uitgave voor onze muis.” > Bekijk hier de kinderwagen van Maartje en Martin.
Even vooruitkijken: thuis of in het ziekenhuis bevallen?
Hebben Maartje en Martin al nagedacht over de bevalling? Gaan ze voor een thuisbevalling, of juist in het ziekenhuis, en waarom? “Ja zeker, vanaf het begin waren wij er unaniem over eens. Het wordt het ziekenhuis”, vertelt Maartje. “Stel er gebeurt iets, dan ben je altijd in veilige handen.” Martin en Maartje nemen liever het zekere voor het onzekere.
“Safety first, je weet maar nooit! Vorige week zijn wij samen naar een voorlichtingsavond geweest van onze verloskundige over de bevalling, zodat we hopelijk een beetje voorbereid zijn. We hebben hier dan ook behoorlijk wat geleerd. Je denkt dat je al veel weet, maar toch kom je er achter dat je de helft nog niet weet. Heel interessant vonden wij beide.”
Over vier weken vertellen Maartje en Martin je weer een heleboel nieuws rondom hun zwangerschap. Kun je niet wachten? > Lees dan ook de verhalen van Marjanne en Watse en Sanne en Dennis. En: volgende week komt er een nieuwe blog online van Sybrich en Reimer!
