Bolle Buiken Blog 35 - Marjanne en Watse "Fardau"

“Het leek me heel lastig om de aandacht te verdelen over twee. Om niet meer onverdeelde aandacht te hebben. En dat is het ook. Maar er is iets anders voor teruggekomen. Iets waar ik van te voren nooit bij stilgestaan had, hoe groot dit is: broer-zus liefde.”



“Marc zijn grootste doel van de dag is zijn zusje aan het lachen maken”, vertelt Marjanne. “Als het dan lukt dan komt ‘ie naar me toe, en zegt ‘ie: ‘kijk, kijk mama, ze lachte weer’. Helemaal trots is hij dan, en zo blij. Fardau kijkt hem ook altijd vol bewondering en liefde aan, alsof hij God op aarde is. Die broer-zus liefde, dat is zo iets moois om te zien, zo veel pure liefde. Dat had ik nooit van te voren bedacht, dat dat zo bijzonder kon zijn.”

Ouders van twee zijn
“Het is best pittig, ouders van twee zijn. Natuurlijk met heel veel mooie momenten, dat zeker. Het is ook wel ongeveer wat ik er van verwacht had, maar het is wel nog iets pittiger dan ik had gedacht”, vertelt Marjanne verder. “Je hebt nog steeds wel het wennen aan elkaar. Natuurlijk, bij een tweede weet je iets meer wat je kunt verwachten, dus ben je er meer op ingesteld, maar het wennen blijft. Ik herken nog steeds niet de huiltjes”, lacht ze. “Maar ik herken wel beter de ritmes.”

“Je wordt ook wel makkelijker, ook omdat je je aandacht moet verdelen, maar ook omdat je nog meer op je gevoel kunt en ook moet vertrouwen. Je hebt geen tijd meer om alles volgens de boekjes te doen. Dat kan gewoon niet meer. Daardoor ga je wat makkelijker dingen uitproberen, of dingen doen die goed voelen. Als Marc bijvoorbeeld vroeger een hele fles leeg dronk en daarna nog wel honger had, dan gaf ik het vaak niet omdat dat niet in de boekjes stond. Nu denk ik: nou, als Fardau nog honger heeft, dan doen we gewoon nog een klein beetje.”

“Je merkt ook wel dat je dingen snel vergeten bent van de eerste. We zittten bijvoorbeeld nu in de fase dat Fardau kan beginnen met hapjes. En toen dat bij Marc zover was, dacht ik: dit onthou ik allemaal voor de volgende. Maar ik moet je eerlijk zeggen, ik weet het niet meer hoe dat allemaal gegaan is. Maar nu met Fardau gaan we gewoon proberen, en lukt het nog niet, proberen we gewoon later nog eens.”

Minder tijd voor elkaar
“Het afgelopen jaar is best wel hectisch geweest. Naast natuurlijk de geboorte van Fardau, heb ik ook een nieuwe baan, en dat zorgde wel voor de nodige veranderingen. Watse is meer thuis, en ik ben vaker ook op het werk. Dat is wel even wennen, voor iedereen.”

“Je merkt het aan de kinderen ook. Als Fardau bijvoorbeeld twee dagen met Watse alleen is geweest omdat ik aan het werk ben, dan merk ik dat ze sneller lacht bijvoorbeeld naar Watse, en ik er meer moeite voor moet doen. Dat gaat heel snel, en dat is wel even, ook voor mezelf, een omschakeling. Met Marc was dat in het begin anders voor mij.”

“Ik merkte dit jaar dat we veel minder tijd voor elkaar hadden. Eigenlijk ging alle tijd op in huishouden, werken, dingen regelen. Het was soms zo dat je blij was dat je om half tien eindelijk klaar was met alles, en nog even tijd had om te douchen voordat je naar bed ging. Maar dat als je dan onder de douche stond, je alweer de streepjes op de babyfoon zag, en niet eens meer tijd had om te douchen. Ja, dat is best pittig.”



Het nieuwe tijd voor jezelf
“Dat moest anders, daar hebben we dit jaar wel echt aan gewerkt. Door meer tijd voor elkaar in te plannen. Je prioriteiten anders te stellen, en ja, soms gewoon nog wat meer structuur en planning te hebben.” “Het is belangrijk om je kinderen, ook afzonderlijk van elkaar, oprechte aandacht en liefde te geven. Ik merkte dat heel erg aan de kinderen. Marc was bijvoorbeeld door het dolle heen als papa of mama thuis was, of hem kwam ophalen van de opvang. Dat vond hij zo leuk. Dat wilde ik meer hebben. Meer momenten samen met je kinderen, zonder dat je ondertussen het huishouden doet.”

“Tijd voor jezelf betekent niet meer dat je alleen bent als ouders van twee. Het betekent dat je tijd hebt waarin je echt aandacht en liefde geeft, één op één aan je kinderen. Dat is voor ons tijd voor jezelf. Op sommige momenten speel ik met Marc, en op andere momenten knuffel ik even lekker met Fardau. Daar kan ik enorm van genieten, en het is zo belangrijk voor de kinderen ook.”

“We kiezen nu echt bewust er voor om bijvoorbeeld de zondag echt met zijn vieren te zijn. Waar eerder Watse nog wel eens op zondag even met zijn eigen dingetjes bezig was, is dit voor hem nu ook veel belangrijker. Samen zijn, zonder alle regeldingen er om heen.”

Eerste vakantie met zijn vieren
“Kerst komt er aan. En eigenlijk wil ik dan altijd heerlijk samen zijn met de rest van de familie. Maar dit jaar gaan we als gezin voor het eerst op vakantie. En daar kijk ik wel echt enorm naar uit”, vertelt Marjanne verder.

“We zouden eerst al aan het einde van de zomervakantie. Maar goed, toen kreeg ik een nieuwe baan. En eerder, dan was Fardau nog zo klein. Dit is het eerste moment dat het echt lukte, en daar heb ik echt heel veel zin in. Juist ook, om weer even uit die hectiek van het dagelijks leven te stappen, en lekker samen te zijn met je gezin. We gaan een midweekje naar Landal. Heerlijk.”



Vooruitkijken naar het nieuwe jaar
“Het gaat allemaal zo snel. Afgelopen week was Fardau een half jaar, volgend jaar viert ze gewoon al haar eerste verjaardag! En Marc wordt straks al vier, en gaat echt naar school! Een hele nieuwe fase. Marc is er overigens al helemaal klaar voor. Die staat te springen om naar school te gaan. Hij is heel leergierig, nu al steeds bezig om bijvoorbeeld zijn eigen naam te schrijven, dus die gaat er niet echt moeite mee hebben. Het is denk ik meer dat wij als ouders zullen moeten wennen aan deze hele nieuwe fase”, lacht ze.

“Het nieuwe jaar wordt een jaar met meer rust, meer bewust genieten van ons gezin, en momenten hebben om samen te zijn.”

Wat Marjanne iedere ouder van één of meer kinderen mee wil geven
“Misschien heb ik het al eens eerder gezegd, maar ik zie het ook steeds terugkomen bij mensen in mijn omgeving, en ik heb het ook dit jaar weer erg bij mezelf gemerkt: het is zo belangrijk om je eigen gevoel te volgen. Om te doen wat goed voelt, want echt, elke baby is anders, elk gezin is anders. Overal is wel wat, er zullen altijd dingen zijn die moeilijk gaan, maar zolang liefde en aandacht bovenaan staan, dan komt het allemaal goed.”

Dit is de allerallerallerlaatste blog van Marjanne en Watse. We zijn ze enorm dankbaar dat ze ons mee hebben genomen in hun ervaringen, hun mooie momenten en hun moeilijke momenten. Hun openheid liet dingen zien die we misschien anders nooit hadden kunnen weten, en maakte het bespreekbaar. We hopen op een prachtig 2018, vol mooie momenten, waarin Marc lekker naar school gaat, en Fardau haar eerste verjaardag een onvergetelijke dag mag worden.

> Wil je nog meer verhalen lezen? Volgende week vertellen Sanne en Dennis uitgebreid in hun allerlaatste blog over hun ervaringen als ouders, en wat ze geleerd hebben. Maar je kunt ook de verhalen van Martin en Maartje en Sybrich en Reimer doorlezen, want die vertellen je hele mooie dingen over het nieuwe ouderschap.