“Vooral nu de oudste ouder wordt en het eigen willetje aan het licht komt, herkennen we veel van uit onze tijd. Je moet naarmate ze ouder worden steeds consequenter zijn, echt gaan opvoeden en dat is best een hele opgave. Eigenlijk is de opvoeding de grootste klus als ouder zijnde. Je wilt natuurlijk je kind normen en waarden bijbrengen. Dat gaat niet altijd zonder slag of stoot.” 
Opa Marcel en Oma Christa herkennen veel van de dingen waar zij vroeger tegen aanliepen toen ze jonge ouders waren. “Toen Sanne haar broer geboren werd, liepen wij tegen dezelfde dingen aan. De vraag of je het wel goed doet, het huilen leren begrijpen en dat je dan zo ineens ouders bent!”
Marcel, Christa, Rob en Dineke zijn de trotse opa’s en oma’s van Josefine, Vieve en Noë Joy. Hoe vinden ze het om opa en oma te zijn? En naast wat ze herkennen uit hun tijd, wat vinden ze eigenlijk van alle veranderingen door de jaren heen? Was alles vroeger beter of gaat hun voorkeur toch uit naar hoe het nu is?
Opa en oma vertellen over opvoeding
“Iedereen heeft vandaag de dag een mening over het opvoeden”, vertelt Marcel. “Vroeger dachten wij, we doen zoals we het doen. En het is goed gekomen. We zijn apetrots op onze kinderen, op wie ze zijn geworden en wat ze doen.”
“Ja”, vult Sanne daar op aan. “Er zijn meerdere dingen die ik me goed kan herinneren, van wat mijn ouders erg belangrijk vinden in hun opvoeding. Ik ben er van overtuigd dat hun doorzettingsvermogen en consequentie mij gemaakt heeft tot wie ik ben. Daarom streef ik veel na van wat ik van mijn ouders geleerd heb.”
“Onbevooroordeeld naar mensen kijken”, vertelt Sanne verder. “Mijn hoog sensitiviteit kunnen benutten (en mee leren omgaan), waardoor ik minder vaak met mijn neus tegen de muur loop. Dat zijn dingen die ik van mijn ouders heb geleerd, vooral in de laatste jaren. Ik ben heel benieuwd hoe onze meiden daarmee om zullen gaan, want ik merk aan alles dat ook zij een tikkeltje ‘gevoeliger’ zijn, dus hoog sensitief. Een uitdaging voor mij!”
Marcel en Christa bemoeien zich overigens verder niet met de opvoeding. “Wanneer Dennis en Sanne om advies vragen, bijvoorbeeld hoe wij vroeger dingen deden, dan geven we advies. Natuurlijk praten we wel eens over opvoeding, maar we dringen zeker niets op.” 
Naar eigen zeggen neemt Sanne wel een heleboel over van haar ouders. “Ik durf te zeggen dat ik een beleefd, goed doordacht en zorgzaam persoon ben, die respect, netheid en precisie hoog in het vaandel heeft staan. Ik wil dat onze dochters ditzelfde kunnen zeggen, wanneer ze net zo oud zijn als ik nu ben.”
“Soms zit ik er misschien te veel boven op. Dit gaat van alles opruimen wanneer je klaar bent met spelen en ergens anders aan begint, tot de deur ‘achter je kont dicht doen’ en schoenen netjes leggen waar ze horen. Maar ook mondjes en handjes schoon voor je van tafel gaat en het uitsluitend aan tafel eten zijn van die dingen”, vertelt Sanne.
“Maar in plaats van het er te veel bovenop zitten, noem ik het het eigen maken van normen en waarden die ik graag zie. Herhalen, herhalen, herhalen.” Dennis vult aan; “Echt met je kinderen bezig zijn, spelen en ravotten, ze op laten groeien met dieren zodat ze op jonge leeftijd verantwoordelijkheid leren kennen, geen telefoons in hun handjes en beperkt tv. Ik kan me nog veel herinneren van vroeger, ik was altijd buiten en eigenlijk altijd te vinden op de boerderij, tussen de trekkers. Aan het einde van de dag was de enige redding een douche, want ik zag er werkelijk niet uit!” 
De bijzondere momenten van opa en oma
“Vanaf dag één”, vertellen Rob en Dineke, “wanneer je te horen krijgt dat jouw eigen kind een kindje verwacht, besef je dat je jouw eigen kind zal zien veranderen in een ouder. Dat is echt heel bijzonder en fantastisch.”
“En als al die maanden eindelijk zijn verstreken, komt daar het moment waar je op wacht; dat het wondertje geboren is. Bij elk nieuwe wonder voelen we direct een enorme onvoorwaardelijke liefde.” Christa was er zelfs alle drie de keren bij. “Ik was bij het moment dat ze ter wereld kwamen. Dat is toch wel hét mooiste moment die ik heb mee mogen maken. En, natuurlijk behoort de kraamweek die ik verzorgd heb daar ook bij. Verder geniet ik van alle priet-praatjes, de knuffels en hun beleefdheid.”
“Ja”, vult Marcel aan, “Ik vind het heel speciaal om hun opa te mogen zijn. Tijd samen doorbrengen, natuurlijk stiekem samen dropjes eten en ’s avonds na het eten samen Wammes de hond uit laten mét de zaklantaarn! Ook heb ik een mooie keuken voor ze gebouwd van steigerhout, als ik dan zie en hoor dat ze daar dagelijks mee spelen, straal ik.”
“Het is heel fijn dat we alle tijd voor ze kunnen nemen nu”, vertellen Rob en Dineke verder. “En we blijkbaar ook ineens heel veel geduld hebben. Wandelen, brood brengen naar de hertjes, naar het speeltuintje in de wijk en knutselen staat stee vast op het programma.” 
De tijden zijn veranderd
“De tijden zijn veranderd”, vertellen Rob en Dineke. “We gaan puur op ons gevoel af wanneer de meisjes bij ons zijn. We genieten enorm mee van hun ontwikkeling. Via social media is het tegenwoordig wél makkelijker dan in onze tijd om op de hoogte te blijven van wat er speelt en om leuke foto’s te ontvangen van wat ze beleven”, vertellen Rob en Dineke.
“Haha, ja!”, lacht Sanne. “Veel foto’s! Je vergeet namelijk erg snel de kleine details van vroeger. Daarom probeer ik ook veel vast te leggen op camera en film. Gewoon voor later! Ik denk dat ik sinds de geboorte van Josefine tussen de 9000 en 10.000 foto’s heb gemaakt!”
“De veranderingen die de tijd hebben gebracht zijn niet alleen veranderingen, maar grotendeels ook verbeteringen.” vult Christa aan. “Hierin gaan we dus wel met de tijd mee. Het scheelt enorm dat ik zelf kraamverzorgende ben en goed op de hoogte ben van veiligheidseisen en nieuwe ontwikkelingen op dat gebied.”
Wat opa en oma, en Sanne en Dennis iedereen mee willen geven “Geniet met volle teugen van je kinderen en kleinkinderen”, vertellen Marcel en Christa. “Het duurt maar even, ze zijn heel snel groot!” “En samen zijn”, vult Sanne aan. “Veeel samen zijn! Als gezin, als familie, met opa’s en oma’s. Samen zijn, mooie momenten delen en onwijs genieten!”
