Het derde stel van de Bolle Buiken Blog is Marjanne (28) en Watse (35). Met kleine Marc (3) wonen ze in Oosternijkerk, net boven Dokkum. Marjanne is op dit moment 33 weken zwanger van hun tweede kindje dus!
“Mijn buik groeit veel sneller dan bij Marc en daar gaan toch wat kleine kwaaltjes mee gepaard”, vertelt Marjanne. "Ik voelde me altijd een duizendpoot, maar ik heb nu wat minder energie en wat eerder bekkenpijn. Dus niet én boven én beneden stofzuigen, maar dan ’s ochtends het ene en ’s middags het andere!”
“Marjanne’s hormonen beginnen toch wat op te spelen, de stemmingen kunnen soms erg snel wisselen”, vertelt Watse. “Een uitdaging!”
Lekker er op uit
“Met dit mooie weer hou ik van een motorritje of tocht op de racefiets”, aldus Watse. “Marjanne ontspant graag met een goed boek op de bank of in bad. Nu het ’s avonds weer langer licht is maakt ze dan graag nog een flinke wandeling, maar met de grote buik komt ze nu iets minder ver!”
“In het weekend zijn we vooral graag samen en gaan we er graag even op uit met ons kleine man”, vult Marjanne aan. “Prachtig welke dingen een 3-jarige allemaal ziet, daar kunnen we nog wat van leren!”
“We ervaren nu de roze wolk voor het eerst.”
Bij Marc werd tijdens de 20-weken echo een hartafwijking geconstateerd, waardoor de volgende maanden heel erg spannend waren. Marc bleek een zeldzame afwijking te hebben waarbij de ernst pas na de geboorte goed kon worden ingeschat.
“Ik ben uiteindelijk met heel veel dokters om me heen ingeleid en bevallen in het UMCG”, vertelt Marjanne. “Marc lag de eerste dagen op de neonatologie en daarna nog een aantal dagen op de kinderafdeling. Hij bleek een groot wonder want na een week mochten we met hem naar huis.”
“Dat deze zwangerschap zo goed gaat, maakt dat ik nu voor het eerst die roze wolk ervaar. Wegens Marc's afwijking hebben we de 20-weken echo weer in het UMCG gehad en dit zag er erg goed uit!” Ze hebben vooral enorm zin in de zomer met z’n viertjes. “We voelen ons nu rustiger dan bij de eerste zwangerschap, je weet beter wat je staat te wachten.”
Wat wordt het, weer een jongetje, of een meisje deze keer?
“We waren beide heel benieuwd naar het geslacht”, vertelt Watse. “Omdat we het al een hele tijd over een tweede kindje hadden waren we dus al lang aan het fantaseren. We weten het geslacht zelf wel inmiddels. We hebben dit met onze eigen familie gedeeld, want dan kunnen ze mooi mee fantaseren!”
Maar voor de rest van de omgeving van Marjanne en Watse blijft het geslacht nog even geheim. Ook voor jou, als lezer dus. “Met alle social media is er tegenwoordig al heel snel heel veel bekend, en we vinden het juist fijn dat dit stukje nog even ons geheimpje is”, legt Marjanne uit. “Met Marc wisten we het ook. Watse wilde dat toen heel graag en het maakte mij niet zoveel uit. Door Marc zijn hartafwijking hebben we veel echo’s gehad dus bleek het ook wel handig dat we daar niet telkens om hoefden te denken. Thuis was het toch ook erg praktisch om alvast wat leuke kleertjes uit te zoeken.”
Hoe vertel je het?
Marjanne en Watse lopen bijna tegen het einde van de zwangerschap aan. Hebben ze eigenlijk al gekeken naar geboortekaartjes? Of hebben ze een andere manier bedacht om mensen te laten weten dat de kleine er straks is?
“We hebben nog geen idee voor de geboortekaartjes”, vertelt Watse. “Met Marc duurde dit ook erg lang! Uiteindelijk hebben we daar 2 dagen voor de bevalling pas een klap op gegeven. Beetje stressig! Doel is dus wel om de komende weken het kaartje uit te zoeken.”
De beide oma’s gaan het als eerste horen als Marjanne bevallen is. “Watse’s moeder past waarschijnlijk op Marc”, vertelt Marjanne. “We willen vooral Marc natuurlijk op de hoogte brengen!”
De voorbereidingen
“Je merkt dat ieder zich op zijn eigen manier voorbereidt op de komende drukte. Dat komt met momenten van: vlug zoveel mogelijk doen want straks is het te laat! tot: nog eventjes een dutje op de bank, dat zal er straks wel niet meer bij zijn."
Marjanne’s hormonen beginnen wel te werken. “Allemaal stress dat we nog niks in huis hadden. Inmiddels hebben we veel zaken van het uitzetlijstje kunnen afstrepen. Hoewel we natuurlijk veel kunnen gebruiken van Marc, vinden we de verzorgingsdingen (luiers, badje, thermometer etc) wel lekker fris om nieuw in huis te halen. En de kleertjes zijn natuurlijk weer té leuk om te laten hangen!”
Marjanne kijkt wel wat tegen de bevalling op, omdat het herstel de vorige keer nogal pittig was. “We hopen dat dit nu beter zal gaan. We hebben een ziekenhuisbevalling gepland, voornamelijk omdat het ziekenhuis ruim een halfuur rijden is. Mocht er tijdens de bevalling wat gebeuren, duurt het dus best lang voordat je uiteindelijk in het ziekenhuis bent. Dat doen we dus liever tijdens de weeën dan wanneer je al halverwege het 'moment supreme' bent.”
“Bovendien had Marc de dokters toen hard nodig”, legt Watse uit. “Hoewel we daar deze keer niet vanuit gaan, is het wel een prettige gedachte dat ze dichtbij zijn. Omdat het vorige keer zo klinisch ging zou een thuisbevalling ons wel fijner lijken, maar een stukje sfeer op een a-romantisch moment weegt dat voor ons niet op tegen alle voordelen van het ziekenhuis. 
Tweede kindje, hoe anders is deze zwangerschap?
We horen in onze omgeving vooral dat het met twee écht veel drukker zal zijn, dus we zijn gewaarschuwd”, grapt Watse. “Maar ook dat je bij de tweede makkelijker bent en meer op je gevoel vertrouwt. Dat merken we nu al. We hebben al wat ervaring dus voelt het iets minder ‘spannend’ en hebben we vooral heel veel zin in onze gezinsuitbreiding. Dat komt ook omdat alles er op wijst dat we een gezond kindje krijgen, het geluk voert nu veel meer de boventoon.”
We kijken enorm uit naar het eerste moment dat we ons kindje in de armen houden en als de kleine helemaal gezond bevonden wordt. En naar een heerlijke zomer met ons viertjes!”
Over vier weken staat er een nieuwe blog van Marjanne en Watse online. Wil je meer Bolle Buiken Blogs lezen? > Lees dan ook het verhaal van Maartje en Martin en van Sybrich en Reimer. Volgende week zondag staat er weer een nieuwe Bolle Buiken Blog voor je klaar. Dan vertellen Sanne en Dennis hun verhaal. Sanne is net bevallen!
