Bolle Buiken Blog 22 - Sybrich en Reimer "Op pad"

“We hadden de koffer met alle spullen al een week klaarstaan in de gang. Maar uiteindelijk hebben we de hele koffer bijna niet gebruikt!” Vanaf week 38 van de zwangerschap had Sybrich de koffer klaarstaan. “De bevalling ging zo snel, dat we pas een uur na de bevalling erachter kwamen dat de koffer nog steeds in de auto zat.”



“Ik had een heleboel ingepakt voor de bevalling”, vertelt Sybrich. “Kleertjes in maat 50 en 56, die ik dan in aparte zakjes had gedaan. Op de zakjes had ik de maat geschreven. Mocht iemand anders het dan uit de koffer halen, dan wisten ze welke ze moesten hebben.”

“Ook zat er natuurlijk kleding voor mij en Reimer in, hydrofiele luiers, een wikkeldoek... Of ik ook overbodige dingen mee had genomen?” Sybrich lacht. “Nou, eigenlijk bijna alles, omdat het zo snel ging. Maar het meest overbodige was wel het kraamverband en de zoogcompressen. Die hoef je niet in te pakken, die hebben ze in het ziekenhuis gewoon.”

De eerste keer op pad met je baby: een hele volksverhuizing
Kleine Jilles is inmiddels alweer zo’n twee maanden oud. Hoe ging dat, om even op pad te gaan? Had Sybrich veel te veel meegenomen, of juist dingen vergeten?

“We gingen een dagje naar mijn vader”, vertelt Sybrich. “Het was super mooi weer, lekker in de tuin zitten. Maar de spullen die we mee hadden”, lacht ze. “Het was echt een volksverhuizing. We hadden een tas voor onszelf mee, een tas voor Jilles, een kinderwagen, Maxi-Cosi, het was echt heel erg. Ik denk dat onze auto voller zat dan wanneer we op vakantie gingen.”

“Je leert snel wat je wel en niet gebruikt en wat onhandig is. Op dat moment dacht ik: ‘Hier gaat iets niet goed, dit moet wel even anders.”



Voorbereidingen om met je baby op pad te gaan
“Tegenwoordig heb ik standaard een luiertas met spullen klaarstaan”, vertelt Sybrich. “Voor als we naar buiten gaan, dan vergeet ik niets. Als je bijvoorbeeld snel even ergens naar toe moet, is dat heel handig.” Wat er dan allemaal in zit? “Ja, vier luiers bijvoorbeeld. In het begin deed ik acht, dat is echt niet nodig. Maar ook een paar hydrofiele luiers, doekjes om schoon te maken, zakjes om de luier in te doen en een setje extra kleding.”

“Die tas staat altijd klaar. Als ik er iets uit gebruikt heb, dan vul ik dat aan als ik thuis kom. Op die manier heb ik altijd alles gewoon klaarstaan om weg te gaan. “Oh, en ik ga tegenwoordig niet meer met de hele kinderwagen op pad. We hebben een Easywalker gekocht bij BabyPlanet, hartstikke mooi klein, maar de auto is gewoon niet groot genoeg, en het is zo veel gedoe. Ik heb nu de Maxi-Cosi in de auto, en meestal doe ik Jilles gewoon lekker in de draagdoek, of met adapters op het frame van de kinderwagen, dat scheelt ook een heleboel.” > Bekijk hier de handige Easywalker Harvey kinderwagen van Sybrich en Reimer!

“En als ik nog een tip mag geven”, vult ze aan. “Ik heb de Dooky gekocht. Dat is een soort doekje wat over je kinderwagen of Maxi-Cosi gespannen kan worden. In plaats van een parasol, of wanneer je bijvoorbeeld een hydrofiele luier over de bak zou doen. Superhandig. Met die parasols zit je constant te zoeken naar de juiste positie, en moet je weer draaien als de zon draait. Die Dooky zit perfect, altijd. Dat kan ik zeker aanraden, en scheelt ook nog eens in spullen die je mee moet nemen.”



De eerste flesjes kunnen straks ook in de tas.
Bij de vorige blog kwam het al even ter sprake: Sybrich zou deze weken langzaam eens proberen om de fles te geven. Aangezien ze straks weer aan het werk moet en Jilles tot dat moment alleen maar borstvoeding kreeg, was het even de vraag hoe goed dat zou gaan.

“Reimer heeft het gedaan”, vertelt Sybrich. “Hij heeft Jilles zijn eerste flesje gegeven. Ze zeiden dat dat beter was. Een baby schijnt namelijk niet echt de fles te pakken van de moeder, dan weten ze dat ze borstvoeding krijgen.” Sybrich kreeg de tip om op dat moment even uit huis te gaan, naar de kapper of de schoonheidsspecialiste te gaan. “Dat vond ik wat overdreven. Dus ik heb de fles klaargemaakt en Reimer heeft hem zo gegeven. Jilles keek er even een beetje gek van op, maar toen hij merkte dat er melk uit kwam, ging het meteen goed.”

“Jilles is echt een heel makkelijke baby. Dit is ook weer een mooie stap. Hij doet het gewoon heel goed”, vertelt Sybrich trots. Nog wel lastig om Jilles straks niet meer telkens bij haar te hebben “Ik heb wel zin om weer aan het werk te gaan. Ik krijg af en toe al even wat mee in de whatsappgroep van mijn werk, en dan denk ik: Ik wil dat ook weer meemaken. Maar ik kijk er wel tegenop om Jilles straks niet meer telkens bij me te hebben.”

“Ik vind dat nu ook heel moeilijk, eigenlijk is er nog maar één moment geweest dat ik even weg ben geweest, en dat was vorige week toen ik naar de tandarts moest. Toen was ik een uurtje weg, en dat ging wel goed, maar ik was toch blij weer thuis te zijn.” “Ik ben ook wel benieuwd hoe dat straks gaat met kolven. Ik hoop dat dat een beetje lukt.

Ik krijg geen toeschietreflex als Jilles niet bij me in de buurt is. Meestal gebruik ik nu dan een foto of een filmpje, of ik zet de babyfoon wat harder als hij ligt te slapen. Dan lukt het wel, maar goed, dat is nog niet heel regelmatig natuurlijk. Ik hoop dat dat op mijn werk ook lukt. Je moet je wel echt concentreren, jezelf eigenlijk een beetje voor de gek houden dat je baby in de buurt is.”



De mooie ontwikkelingen van Jilles
Gelukkig heeft Sybrich nog even om te oefenen. Over vijf weken hoeft ze namelijk pas weer aan het werk. “Ik geniet nu nog volop van alle mooie moment die we hebben. Laatst lachte Jilles voor het eerst, zo bijzonder. Echt een gericht lachje. We hebben het zelfs op foto kunnen zetten. En ook zijn eerste echte traantje, het zijn hele mooie momenten.”

“Ik heb het idee dat we nu echt wat meer contact met hem krijgen. Natuurlijk, je hebt altijd contact met je baby, maar in het begin was het vooral heel veel verzorgen. Nu merk ik langzamerhand dat ik ook echt een soort feedback krijg. Dat ‘ie lacht dus bijvoorbeeld”, vertelt Sybrich vertederd.

“Een week terug lag hij bij mij op de arm, en liep Reimer door kamer. Hij volgde Reimer al echt in zijn lopen door de kamer. Dat is heel mooi om te zien.”

Sybrich en Reimer zullen de aankomende weken nog even oefenen, en wennen voor straks. Hoe dat allemaal zal vergaan, dat vertellen ze je in de volgende blog. Wil je nou meer weten over wat je allemaal mee moet nemen naar het ziekenhuis, of als je een dagje weg gaat? > Martin en Maartje vertelden vorige week al over hun enorme koffer vol handige dingen die klaarstaat voor het ziekenhuis. In de komende twee weken vertellen Marjanne en Watse en Sanne en Dennis je ook nog uitgebreid over hun ervaringen om samen met hun gezin op pad te gaan.