Sybrich loopt op het einde van haar zwangerschap. Spannend! Nog even en dan mogen zij en Reimer hun kleine ventje eindelijk zien. Wat hebben ze de afgelopen weken nog beleefd? En hoe kijkt Reimer aan tegen zijn aanstaande vaderschap?
Laten we eerst maar eens starten met een kleine terugblik. Wat zijn de ontwikkelingen in de afgelopen weken? En staat Sybrich al op ‘knappen’? “Sinds deze week is mijn verlof gestart”, vertelt Sybrich. “Ik had misschien nog wel twee weken door kunnen werken maar vind het ook wel fijn om even niets te hoeven.”
“Mijn buik begint echt te groeien. Ik schijn nog een bescheiden buik te hebben. Mensen die mijn buik zien hebben het idee dat ik nog lang moet. Langzaam beginnen we steeds meer te wennen aan het idee dat we straks met zijn drieën zijn. Wij zijn er klaar voor.”
“Maar het gaat allemaal heel snel”, vult Reimer aan. “Nou, van mij mag hij nu wel komen!”, vertelt Sybrich. 
Papa zijn
Hoe kijkt Reimer aan tegen zijn aanstaande vaderschap? Waar kijkt hij naar uit, en waar kijkt hij tegen op? En wat voor papa denkt hij dat hij straks gaat worden? “Ik heb er vooral heel erg veel zin in”, vertelt Reimer. “Zin om samen naar de kinderboerderij te gaan met andere papa’s en hun kinderen. Daar kijk ik echt enorm naar uit.” Hij denkt even na. “Waar ik minder naar uitkijk, is toch echt wel die slapeloze nachten, haha!”
“Ik denk dat ik een papa wordt die losjes is”, droomt hij. “Maar hopelijk wel consequent. Ik denk dat ik daarin meer op mijn moeder lijk, die was ook losser en mijn vader wat strenger. Hij was trouwens wel een goede vader, die veel van knuffelen hield.” Sybrich vult aan: “Reimer zal een hele lieve vader zijn die zijn zoon zoveel mogelijk overal mee naar toe neemt. Hij maakt zich nu zorgen over of hij wel consequent is maar ik denk dat hij dat automatisch wel gaat doen omdat hij altijd het beste met zijn kind voor zal hebben.”
De voorbereidingen
Sybrich en Reimer weten dat ze een jongetje krijgen. Is het inmiddels al een hele blauwe verzameling in huis geworden? En waar gaat het kleine mannetje straks in vervoert worden? “Het valt allemaal nog wel mee”, vertelt Sybrich. “Blauw voert niet de boventoon, bij ons is het meer groen. De hoofdzaken zijn allemaal klaar!”
“We hebben een kleine auto. Dus dat was even speuren naar een kinderwagen die daar in paste”, vertelt Reimer. “Na het internet even goed afgestruind te hebben waren we er uiteindelijk toch vrij snel uit dat het een Easywalker Harvey moest worden. Die kan gewoon heel compact ingeklapt worden!” > Bekijk de kinderwagen van Sybrich en Reimer hier.
Ervaringen uitwisselen
op vakantie Sybrich en Reimer zijn ook net terug van hun vakantie in Griekenland. En daar beleefden ze iets bijzonders. “Onze week in Griekenland was heerlijk. Samen lekker rondhangen, praten over het aanstaande ouderschap, en onze baby bij de naam noemen omdat niemand ons kon horen”, vertelt Sybrich. “We waren ons heel bewust van de baby.”
“Tijdens deze vakantie ontmoeten we drie andere stellen die net ouders waren of net als ons ook zwanger waren. Op het strand ging het dan ook over welke soort luiers, borstvoeding, en de vaders gaven elkaar tips”, lacht Sybrich. “De moeders met kinderen wezen mij erop dat de vaders de kinderen mee namen de zee in, zodat de moeder een boek konden lezen”, vult Reimer aan. “Mama tijd!”
Over vier weken staat er weer een nieuwe blog van Sybrich en Reimer online. Misschien wel al met heel blij nieuws, het kan zomaar! En volgende week, dan is er weer een update van Marjanne en Watse. > Mocht je nou niet zo lang kunnen wachten, dan kun je in de tussentijd ook de blogs van Maartje en Martin en Sanne en Dennis lezen.
